Voor een auto is het heel vanzelfsprekend dat je hem n keer per jaar APK laat keuren. Van een grote of kleine onderhoudsbeurt op zn tijd kijkt niemand op. Gek eigenlijk dat het veel minder gebruikelijk is om een soortgelijke periodieke keuring toe te passen op je baan. Terwijl je er jaarlijks zo ontzettend veel uren mee zoet bent.
Het is maandag en de inspiratie is ver te zoeken. Ik heb duidelijk een off-day. Het weekend (Lowlands Festival) was net iets t leuk en de omschakeling daardoor best pittig.
Als zzp-er leidt een off-day soms tot een day-off, mits het haalbaar is qua deadlines. Dat lijkt makkelijk, maar ik heb dit echt moeten leren. Vroeger kon ik al niet spijbelen, hoe lekker het me ook leek om te doen. Mijn valkuil is om door te blijven ploeteren ook al is de inspiratie en de zin even ver te zoeken. Dat geduw en getrek aan een tekst kost op zon manier 5x zoveel tijd en energie. Maar om het aan de kant te leggen en even iets heel anders te doen, voelt als spijbelen en is nog altijd ongemakkelijk.
In theorie snap ik het. Het is zinvoller om even een break in te lassen en totaal iets anders te doen dan krampachtig vast te houden aan je to dos.
Schoorvoetend besluit ik dan toch maar een pauze in te lassen. En omdat het slecht weer is en ik niet vooruit te branden ben, kruip ik terug in bed. Bingo! Na anderhalf uur word ik een stuk frisser wakker. Nu alleen mijn inspiratie nog op een hoger level zien te krijgen.
Dan realiseer ik dat ik hierin gelukkig niet de enige ben. Op sociale media is het ik heb geen zin in mijn werk fenomeen een wekelijks terugkerend dingetje. Al twitterend wordt de werkweek afgeteld. En op maandag is het massale afkicken op Facebook met de meest coole fotos als bewijsmateriaal. Gedeelde smart
Vr de sista vroeg ik mezelf af: hoe leuk vind ik mijn werk eigenlijk? Waarom doe ik het? Wat is mijn hogere doel, dus los van de financin? En tijdens het smeren van een boterham na de power-nap verschijnen de antwoorden zich als vanzelf in mijn hoofd.
Ik krijg er energie van. Het geeft me veel voldoening als ik andere mensen blij maak of inspireer met mijn teksten. En stel dat ik er niet voor betaald zou krijgen, dan ng zou ik dit werk doen. (Dit even los van het feit dat ik dan wel een probleem heb om mijn rekeningen te betalen.)
Zittend in mijn raamkozijn kauw ik op mijn brood en op deze gedachtespinsels. Na de lunch is mijn maag gevuld en zit ik ineens vol inspiratie!
Om het opstarten, (om)schakelen en gas geven op je werk iets gestroomlijnder te laten verlopen, is een apk-keuring dus helemaal niet zon gek idee.
A = Arbeidscheck. Hoe leuk vind ik het werk dat ik doe? Is het hoofdzakelijk noodzaak en doe ik het om de vaste lasten (en vakanties) te kunnen betalen? Of omdat het grote raakvlakken heeft met mijn passie? En zou ik het ook doen als ik er niet betaald voor zou worden?
P = Potentieel. Hoeveel van mijn unieke persoonlijke eigenschappen en talenten kan ik inzetten op mijn werk? Daagt het me uit of is het meer een invuloefening?
K = Kracht. Hoeveel energie en voldoening haal ik eruit? Is het in (positief) balans met de energie die ik erin stop?
Mijn huidige baan als freelance journalist en tekstschrijver komt glansrijk door de keuring. Ik kan er voorlopig weer even tegen! Waar een off-day al niet goed voor is. En het voelt heel anders dan spijbelen.
Dit najaar onderwerp ik mijn zz-ers bestaan misschien nog wel eens aan een kleine onderhoudsbeurt. Dat wordt met een auto immers ook zo nu en dan gedaan. En wat het resultaat van de apk-test ook mag zijn? Over de uitslag valt te Tweeten. Ik zeg: succes en een fijne, positieve werkweek allemaal!
