Het lijkt wel een naam voor een sessie waarin je op een kussen gaat slaan, of nee: tegen een bal gaat staan trappen. Rocky-achtige dingen, met boomstammen sjouwen, oorlogskreten uitslaan.
Niets van dat al, alleen de conclusie van een gezellig beraad met een paar stoere (dat wel) sportvriendinnen.
We hadden het over de dingen van het leven – gezinnen, mannen, geld, tijd, oja, rechtspraak – en ook wel een beetje over onszelf. Zegt er een: Ik val altijd op sterke mannen, tenminste ik denk dat ze dat zijn. En het gaat altijd mis.
Conclusie: vind de sterke vent in jezelf, dan hoef je daar niet meer naar op zoek. Of je dan achter de watjes van deze wereld aan gaat hollen, is aan jou. Dat laten we hier nu even in het midden.
Want waarom is het niet zon slechte: die sterke vent in jezelf vinden? Hebben we dat niet trouwens allang gedaan? De meesten van ons niet, nee. En het zou een goede zaak zijn om eens echt te gaan staan, als een vent. En dan bedoelen we als de term vent, het idee vent.
Dus niet om je heen kijken als het misgaat, maar zelf ingrijpen. Niet boos op de ander worden omdat je je rot voelt. Niet afwachten tot de ander iets voorstelt, maar zelf de leiding nemen. Niet zorgen voor iemand die geen zorg nodig heeft. Niet roddelen over andere vrouwen.
Wat wel? Zeggen wat je wilt, hoe je het wilt, waar je het wilt. Hard werken, wat voor werk je ook doet. Zelf bepalen wie je bent, in plaats van de omgeving dat te laten bepalen. De juiste mensen om je heen verzamelen en ze vooral iets gven. Aandacht, kracht, bevestiging. In beweging blijven, integer zijn, staan als een huis
Je ziet, dit zijn nou niet bepaald de dingen die we direct met een vent associren, maar wel met het idee vent. En laat die boomstam maar liggen, daar zijn machines voor.
