Vorige week vrijdag was het moment der waarheid. Terwijl we nog even op een terrasje zaten voordat we in de auto zouden stappen, gaf ze me een envelop. Dit gaan we doen. Nieuwsgierig opende ik de envelop en liet m van schrik weer bijna uit mn handen vallen. Er stond namelijk iets op wat ik echt niet durfde.
Nu zal een make-up workshop voor de meeste meiden een ontspannende, gezellige middag zijn. Voor mij is het dat niet. Ik verkramp als mensen in de buurt van mn gezicht komen, raak in paniek bij de gedachte dat ik zonder make-up tussen mensen zit. Niet gezond, I know, maar het is nu eenmaal een enorm issue, ontstaan door gebeurtenissen uit mn middelbare schooltijd. Het is iets waar ik aan werk, maar dat gaat erg langzaam. Ik dacht dat vrienden daar wel van op de hoogte waren, maar blijkbaar wist ik dat toch goed te verbergen. Geschrokken zag ze dan ook hoe mijn gezicht vertrok, terwijl ik mezelf ondertussen probeerde te vermannen.
Uiteindelijk reden we naar Amsterdam en kwamen we aan op het industrieterrein waar de workshop plaatsvond. We stonden al bij de ingang, maar hoe ik het ook probeerde, ik kon de laatste passen gewoon niet zetten. Een paar minuten later zaten we weer in de auto, op weg naar Artis. Beiden een tikkeltje beschaamd. Zij omdat ze vond dat ze dit na vier jaar goede vriendschap van me had moeten weten of had moeten aanvoelen, ik omdat ik me zo ontzettend ondankbaar voelde en haar verrassing door mij in het water was gelopen.
De dag die op de wat mindere ochtend na erg gezellig was, heeft ons beiden veel geleerd. Hoeveel je bij een vriendschap ook met elkaar deelt, er zullen altijd bepaalde dingen zijn die je liever voor jezelf houdt. Hoe open je ook bent, sommige deurtjes blijven nu eenmaal gesloten of staan hoogstens op een kiertje. En weet je, dat is niet erg. Toen we door de poorten van Artis liepen, zeiden we tegen elkaar dat we de ochtend achter ons zouden laten en er verder een gezellige dag van zouden maken. Dat is gelukt. Een vriendschap gaat met vallen en opstaan, met geven en nemen, vergeven en vergeten en vooral met leren van elkaar. Elkaar steunen, elkaars grenzen accepteren en gewoon doorgaan zonder verwijten. Vriendinnen door dik en dun.
