Genietend van een koekje scroll ik gezellig door mijn nieuwsoverzicht op Facebook, tot ik stuit op een status van een persoon die laat weten een pijnlijk ontstoken wond te hebben. Het bewijs is bijgevoegd in de vorm van een scherpe foto, van dichtbij genomen. Mijn koekje blijft steken in mijn keel. Way too much information! Waar ik ook niet van gecharmeerd ben is dat mensen verhalen en foto’s van dierenleed en met name dierenmishandeling delen. Bij reportages op televisie word je nog keurig gewaarschuwd: ‘Let op! Kan schokkende beelden bevatten!’ Je hebt dan nog genoeg tijd om over te schakelen naar een andere zender. Zo niet op Facebook. Zonder enige waarschuwing vooraf krijg je de gruwelijkse beelden voorgeschoteld. Waarom? Als je er toch machteloos tegenover staat? Alleen maar om je een slapeloze nacht te bezorgen?
Ken je ze nog, de kettingbrieven van vroeger? Sommige elementen komen terug op Facebook. Elementen als: ‘Als je dit niet deelt, dan overkomt je wat ergs!’ Zijn dit werkelijk mijn vrienden die mij dit toewensen? ‘Ik ben tegen kanker! Ik weet al wie dit niet zullen delen! En ik deel dit, want ik heb respect!’ Pardon? Mij bij voorbaat uitmaken voor respectloos vind ik vrij eh… respectloos. Want je zult het misschien niet geloven, maar zoals vele niet-delers met mij ben ik ook niet vóór kanker. Wat is het nut van dergelijke mededelingen?
En dan de filmpjes. ‘Deze Man (Vrouw, Hond, Pop) Gaat Eten (Drinken, Lopen, Plassen) En Wat Er Dan Gebeurt is Ongelooflijk (Onvoorstelbaar, Ontroerend, Overweldigend)!’ Hoe vaak moet je zo’n tekst zien om er nog door getriggerd te worden? En wat is dat toch met die hoofdletters?
Alles wat je op school geleerd hebt over spelling kan je op Facebook vergeten. Noem het een tic, noem het beroepsdeformatie, maar het stoord mij enorm als ergens een d staat waar een t hoord. En ja, dit was expres. Ja, twee keer. En moet er dan echt een d staan, dan zetten we lekker een t neer. Hoofdletters, punten en komma’s laten we zitten want die kosten alleen maar tijd. En woorden trekken we gewoon uit elkaar. was weer geweldig top volgend jaar weer op naar het eind feest. Na het ontcijferen van de interpunctievrije zin heb ik nog even moeite met dat feest. Is het einde van het feest in zicht? Of bedoelen we hier een eindfeest?
Heb je een nieuwe profielfoto en krijg je als reactie: Knapperd! (ook wel: Knappert!) dan moet je je misschien even achter de oren krabben en je afvragen of de foto zo goed gekozen is. Sta je er echt goed op, dan krijg je wellicht een welgemeend ‘Wauw! Wat zie je er goed uit!’ Knapperd daarentegen betekent negen van de tien keer ‘Ach, zieltje toch… Maar ik vind je nog steeds lief hoor…’ Het is zo’n uitspraak die oppervlakkig misschien aardig lijkt maar onder de oppervlakte diep beledigend is. In het Nederlands kennen we voor dat verschijnsel helaas geen goed gangbaar woord. In het Engels wel. Patronising.
Dit alles geconstateerd hebbende, moet ik zeggen dat ik Facebook, de ergernissen daargelaten, een geweldig medium vind. Echt waar! Het is fijn om een beetje op de hoogte te blijven van wat er zoal gebeurt, ook bij mensen die je anders wellicht uit het oog verloren was. Leuke foto’s, filmpjes, grapjes… Voor dat wat er echt uitspringt hebben we gelukkig een knop. VIND IK LEUK.
