Het creren van deze weg zal gaan met vallen en opstaan. Het is nieuw, lastig en uitdagend, dus helemaal vlekkeloos zal het niet lijken te gaan. Lijken te gaan, want dit is iets waar jij in zit. Dus jij bent de enige die hier de ervaring en het gevoel bij heeft.
Maar ook jij bent de enige die de weg kan maken die je zelf wilt volgen. Je bent je eigen regisseur en mag dus ook helemaal zelf de keuzes maken die voor jou goed voelen en die op dat moment het beste lijken. Ook moet je niet verbaasd zijn wanneer het mentaal en fysiek veel van je vraagt. Dat het allemaal nog niet is zoals jij voor ogen hebt. Je zult een lange adem moeten hebben.
Net als in bijvoorbeeld het bos hebben wegen slingerweggetjes en zijpaden. Bezaaid met takken en onhandige wortels van bomen waar je een weg doorheen moet zien te krijgen. Deze weg leidt ergens naartoe. Of dit de beste weg is, dat weet je niet.
Jouw persoonlijke weg zal ook zijweggetjes kennen. En wanneer je op een bepaald punt staat is het ook nog eens zeer aannemelijk dat je een ander pad in slaat om je doel te bereiken. Je vermijdt de takken en stapt over de wortels heen. Je wordt hier nog handig in. Je zelf gecreerde weg gaat vertrouwd voelen.
En aan het einde van de weg is ruimte in zicht. Het lijkt er lichter te worden. Je weet dat je er bijna bent. Je trotseert de laatste takken, wortels en andere obstakels en dan ben je er. Je hebt je doel voor dat moment bereikt. Niet wetende dat er berhaupt een weg was. Jij hebt jouw weg gecreerd, jouw keuzes gemaakt en jouw gevoel gevolgd. Dat het niet helemaal vanzelf ging, dat is helemaal niet meer van belang. Dit maakt je alleen maar sterker en zelfverzekerder. Je hebt jezelf bewezen dat ook jij die lastige situatie aankunt. En daar mag je trots op zijn.