Deze dramatische film gemaakt in 2011, gaat over het leven van de Zuid-Afrikaanse dichteres Ingrid Jonker. Een mooie rol vertolkt door Carice van Houten. Als Ingrids oma overlijdt, gaat ze met haar zus bij haar vader (Rutger Hauer) wonen, die hun als buitenstaanders behandelt. Als Ingrid volwassen is, is ze getrouwd en heeft een dochtertje genaamd Simone. Ondanks dat is ze niet gelukkig en besluit bij haar man weg te gaan.
Op een dag redt schrijver Jack Cope haar leven en hij nodigt Ingrid uit voor een feestje. Al snel bloeit de liefde tussen de twee op, maar een echt thuis kan ze bij hem niet vinden. Ze zoekt verder naar liefde bij andere schrijvers, terwijl Jack alleen kan toekijken. Daarnaast schrijft ze gedichten tegen de apartheid, iets waar haar vader als minister van censuur absoluut niet blij mee is.
Door heel “Black Butterflies” heen blijkt dat Ingrid geen gelukkige vrouw is. Op een dag wordt ze dan ook opgenomen met een depressie. Jack neemt op dat moment haar gedichten mee en besluit deze uit te brengen. Ingrids vader wil de bundel verbieden, maar zijn collega’s weerhouden hem hiervan. Ondanks het goede nieuws over haar gedichten, kan Ingrid nog steeds niet met haarzelf leven en blijft pijnlijke beslissingen nemen. Op het allerlaatste moment hoor je Nelson Mandela n van haar gedichten voordragen en dat zorgt voor kippenvel.
“Black Butterflies” Zit vol prachtige beelden van Zuid-Afrika, maar geeft tegelijkertijd de apartheid weer. Daarnaast laat de film de strijd zien van een jonge vrouw met zichzelf, de liefde en het leven. Dit is zeker een mooi verhaal, maar absoluut geen feelgood film.